bir ölü(n)(m)ün hayali!!!

"Bu kadar zor olmak zorunda her şey. Hiç kolay olmamış ki zaten. O kadar çok şey vermişiz ki kendimizden. En başından yaşadıklarımızı düşündüm. Ve bil ki, şuan içimde ilk zamanların ne aptal cesareti ne de boşa akan bir coşku var. Kolum kalkmıyor, sanki ölmüşüm ve bedenim üzerinde kilolarca toprak var.
Daha ne istiyorum senden bilmem ki. O kadar zor ki oysa her şey, bense en saf haliyle istiyorum. Kötüye bulanmasın hiçbir söz, hiçbir bakış, hiçbir düşünce. Oysaki bu düzen bence beni, seni, onu kötü yapan. Bir düş kurmak bile çok geliyor şuan bana. Gücüm yok uzanmak istiyorum sırt üstü, yanımda sen. İkimizde üryan, insanlık takıntısı hiçbir bez parçası olmadan. Gökyüzüne bakmak, zifiri karanlık, tek bir yıldız olmadan, aklımız çelinmesin diye yine insanlığın yarattığı yalan duygulara. Aklımızda tek bir düşünce, yan yana uzanmışız en saf hallerimiz. Birlikte olduğumuzu bilmemizi sağlayan şey ne gözlerimiz, ne kulaklarımız. Tek bir ışık yok boşlukta, bizimse gözlerimiz karanlığın en dibine çakılmış zaten, kulaklarımızsa sağır sessizlikten. Bir tek ellerimiz biliyor her şeyi, parmak uçlarımız. Sıkıca tutuyorum ince narin parmaklı ellerini ve en az onlar kadar bizde biliyoruz her şeyi. Belki de bir ölümün hayali bendeki. Çok zor biliyorum ama sadece istiyorum, sadece mutlak bir huzur için."

bir ölünün hayali ile bir ölümün hayali aynı olmamalı.