dün..

dün duygusallığımın doruğunda, reglimin son günüdeydim. havada uçan, karada kaçana ağlayacak gibiydim. nitekim 3-4 kez ağlama krizinin eşiğine geldim. bir iki damla ağladım.

kaç gündür canımı göremiyorum, sesini bile nerdeyse duyamıyorum. öyle bir hayat programımız varki onun boş saatlerinde ben doluyum, benim boş zamanlarımda ise o..oysa biz heran birbirimize ulaşmaya okadar alışığız ki..

dün,

uyuduğunu tahmin ettiğim bir saatte ona bir mesaj yazdım; sen bunu okurken,, ben şunlarla uğraşıyorum.."nolcak" böyle diee..klavyenin backspace ve delete tuşunu hiç kullanmadan kusar gibi yazdım kavalyeme:))

nesee ben b.k gibi bir iş günün ardından--- "dokunmana bile gerek hemen ağlarım işini kolaylaştırıyım moduyla"--- canımı aradım ben işten çıkıyorum sen naptın falan dedim. aşağıdayım ben dedi.

yine ağladım..içimii öyle güzel bir umut kapladı ki -- ne olursa olsun canım var di mi sonuçta bak gelmişşş--, yine ağladım..ama hem güldüm hem ağladım..sonra gittim kocaman sarıldım bidaha ağladım..